در دنیای امروز که تهدیدات سایبری هر لحظه پیچیدهتر و سریعتر میشوند، سرعت عمل و آمادهبودن سازمانها میتواند تفاوت میان یک اختلال کوچک و یک فاجعه سنگین را رقم بزند. زمانی که هر دقیقه اهمیت دارد، تنها سازمانهایی موفق خواهند بود که برای پاسخ به حمله سایبری یک برنامه از پیش طراحیشده داشته باشند و بدانند در لحظات بحرانی دقیقاً باید چه کاری انجام دهند.
طبق گزارشهای معتبر امنیتی، میزان نفوذها و رخدادهای سایبری در سال گذشته رشدی چشمگیر داشته است. با وجود چنین آمار نگرانکنندهای، خبر خوب این است: اگر تیمهای امنیتی بتوانند در همان دقایق و ساعات اولیه بهصورت هدفمند و سریع وارد عمل شوند، احتمال کنترل خسارت و جلوگیری از توسعه حمله بسیار بیشتر خواهد شد.
چرا سرعت در پاسخ به حمله سایبری اهمیت کلیدی دارد؟
هکرها پس از ورود موفقیتآمیز به شبکه، معمولاً برای رسیدن به اهدافی مانند سرقت اطلاعات، استقرار باجافزار، ایجاد درهای پشتی یا استخراج دادهها تنها به چند ده دقیقه زمان نیاز دارند. تحقیقات جدید نشان میدهد که مهاجمان در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل ۲۲ درصد سریعتر حرکت جانبی (Lateral Movement) انجام دادهاند.
میانگین این زمان کمتر از یک ساعت است و در برخی حملات تنها ۲۷ دقیقه طول کشیده است.
از سوی دیگر، گزارش IBM نشان میدهد که میانگین زمان کشف و مهار نقض امنیتی توسط سازمانها ۲۴۱ روز است — عددی که بهروشنی نشان میدهد بسیاری از تیمها با استانداردهای لازم برای پاسخ به حمله سایبری فاصله دارند.
نکته مهمتر اینکه نقضهایی که سریعتر کشف و مهار میشوند، بهطور میانگین بیش از یک میلیون دلار خسارت کمتر نسبت به نقضهای طولانیمدت دارند.
۵ اقدام کلیدی برای پاسخ به حمله سایبری در ۲۴ تا ۴۸ ساعت نخست
هیچ سازمانی—even با بهترین ابزارهای امنیتی—مصونیت ۱۰۰٪ ندارد. مهم این است که اگر نشانههای نفوذ دیده شد، در همان لحظات ابتدایی درست و هوشمندانه عمل کنیم.
در ادامه پنج مرحلهای را میخوانید که میتواند در مدیریت بحران نقش حیاتی داشته باشد.
۱. جمعآوری اطلاعات و تعیین دامنه حمله
اولین گام در پاسخ به حمله سایبری این است که با دقت مشخص کنیم چه اتفاقی رخ داده و میزان نفوذ تا چه اندازه بوده است. برای این کار باید بلافاصله طرح واکنش به حادثه فعال شده و تیم مدیریت بحران در سازمان گرد هم آیند. این تیم معمولاً شامل واحدهای:
- فناوری اطلاعات
- منابع انسانی
- روابط عمومی و ارتباطات
- دپارتمان حقوقی
- مدیریت اجرایی
پس از تشکیل تیم، باید شعاع انفجار حمله مشخص شود:
- مهاجم چگونه وارد سیستم شده؟
- کدام دستگاهها یا سرورها تحت تأثیر قرار گرفتهاند؟
- آیا دادهای دستکاری، سرقت یا رمزگذاری شده؟
- مهاجم چه اقداماتی انجام داده و تا کجا پیش رفته است؟
در این مرحله، ثبت دقیق شواهد بسیار حیاتی است. تمام جزئیات باید برای تحلیل بعدی و همچنین برای اثبات قانونی و رعایت استانداردهای زنجیره نگهداری جمعآوری شود.
۲. اطلاعرسانی به اشخاص و نهادهای مرتبط
یکی از حساسترین مراحل پاسخ به حمله سایبری، اطلاعرسانی صحیح و بهموقع است. بسته به نوع نقص و دادههای آسیبدیده، ممکن است نیاز باشد:
- نهادهای نظارتی و قانونی در جریان قرار گیرند
- بیمه سایبری فعال شود
- مشتریان، شرکا و کارمندان مطلع شوند
- گزارشهایی برای رعایت قوانین حفاظت از دادهها ارائه شود
شفافیت در این مرحله نقش مهمی در جلوگیری از شایعات و حفظ اعتماد مخاطبان دارد.
۳. ایزولهسازی و مهار حمله
در این مرحله باید حمله را متوقف و از گسترش آن جلوگیری کرد. اقداماتی که باید بدون معطلی انجام شود:
- قطع دستگاههای آلوده از اینترنت (بدون خاموشکردن)
- غیرفعال کردن دسترسیهای راه دور و VPN
- بازنشانی اعتبارنامهها
- جداکردن نسخههای پشتیبان بهصورت آفلاین
- مسدودسازی ترافیک مخرب با استفاده از فایروال و EDR
هدف این است که دسترسی مهاجم محدود شود بدون اینکه شواهد حادثه از بین برود.
۴. حذف تهدید و بازیابی امن سیستمها
پس از مهار اولیه، نوبت به حذف کامل عوامل تهدید و بازیابی محیط میرسد. این مرحله شامل:
- تحلیل دقیق رفتار مهاجم و مسیر نفوذ
- حذف بدافزار، اسکریپتهای مخرب و درهای پشتی
- شناسایی و حذف کاربران غیرمجاز
- بازیابی دادهها از پشتیبانهای سالم
- تست دوباره سیستمها برای اطمینان از عدم نفوذ مجدد
در این مرحله توصیه میشود علاوه بر بازسازی، سختسازی امنیتی (Hardening) نیز انجام شود؛ مانند:
- فعالسازی احراز هویت چندمرحلهای
- محدودسازی دسترسیهای ادمین
- اجرای تقسیمبندی شبکه
- استفاده از ابزارهای EDR یا XDR
در صورت محدود بودن منابع امنیتی، سازمانها میتوانند از خدمات مدیریتشده مانند MDR استفاده کنند. شرکت پارس تدوین نیز در این حوزه توانایی ارائه مشاوره و ابزارهای تخصصی دارد.
۵. بررسی، ارزیابی و تقویت برنامههای آینده
بعد از پایان بحران، باید جلسهای برای درسآموزی از حادثه برگزار شود. این مرحله یکی از مهمترین اجزای پاسخ به حمله سایبری است؛ زیرا نقض امنیتی باید تبدیل به نقطهای برای تقویت سیستم و بهبود فرایندها شود.
در این مرحله بررسی کنید:
- چه چیزی باعث حمله شد؟
- کدام بخشها خوب عمل کردند؟
- کجاها کندی تصمیمگیری یا خطای انسانی وجود داشت؟
- چه آموزشهایی برای کارکنان لازم است؟
- کدام کنترلهای امنیتی باید تقویت یا اضافه شوند؟
بهروزرسانی طرح بازیابی اطلاعات، مستندسازی نکات مهم و تعریف سناریوهای تمرینی جدید از اقدامات ضروری این مرحله است.
جمعبندی: فراتر از فناوری، نیاز به هماهنگی سازمانی
جلوگیری کامل از نفوذهای سایبری غیرممکن است، اما میتوان با یک برنامه استاندارد پاسخ به حمله سایبری خسارتها را بهحداقل رساند. ابزارهایی مانند EDR، XDR و MDR کمکهای بزرگی هستند، اما مهمتر از آن همکاری هماهنگ تمام تیمهای سازمان است.
شرکت پارس تدوین آمادگی دارد تا برای انتخاب و پیادهسازی بهترین ابزارها و فرایندهای واکنش به حوادث سایبری، به سازمان شما مشاوره تخصصی ارائه دهد.
