حملات Cross-Site Scripting (XSS) یکی از انواع حملات امنیتی در وب است که در آن مهاجمان با سوءاستفاده از آسیبپذیریهای موجود در سایتها یا برنامههای تحت وب، کدهای مخرب را به مرورگر کاربر ارسال میکنند. این کدهای مخرب میتوانند موجب تغییر در رفتار معمول سایتها یا برنامهها شوند و به مهاجم اجازه دهند تا به دادههای حساس کاربران، مانند کوکیها و اطلاعات شخصی آنها دسترسی پیدا کند. در یک حمله XSS، مهاجم میتواند اسکریپتهای خطرناک را به طور غیرمستقیم از طریق ورودیهایی مانند فرمها، نظرات یا پیامهای کاربران وارد کند. هنگامی که این کدها توسط مرورگر کاربر اجرا میشوند، مهاجم میتواند هویت کاربر را به سرقت برده، اقداماتی که کاربر معمولاً انجام میدهد را جایگزین کند و حتی محتوای صفحات وب را تغییر دهد. این حملات معمولاً به دلیل ضعفهایی در کدنویسی و فیلتر نکردن درست دادهها در برنامههای وب رخ میدهند. وبسایتها یا برنامههایی که به کاربران اجازه میدهند محتوای دلخواه خود را ارسال کنند، مانند انجمنهای آنلاین، معمولاً هدف اصلی این نوع حملات هستند.
در حملات Cross-Site Scripting (XSS)، مهاجمان ابتدا وبسایتهای آسیبپذیر را شناسایی میکنند و ورودیهایی را که کاربران میتوانند اطلاعات خود را در آنها وارد کنند، مورد هدف قرار میدهند. این ورودیها ممکن است شامل نوار جستجو، فرمهای ورود، یا بخش وارد کردن نظرات باشند. سپس مهاجم کدهای مخرب را در یکی از این ورودیها وارد میکند. این کد معمولاً به زبانهایی مانند HTML یا JavaScript نوشته میشود. کد مخرب به صفحه وبی که نتیجه عملکرد ورودی انتخابشده است (مثلاً نتایج جستجو یا نظر در صفحه نظرات) تزریق میشود. سپس این کد بخشی از همان صفحه وب میشود و آن را به یک صفحه آسیبدیده تبدیل میکند. بسته به نحوه تزریق کد، محتوای مخرب ممکن است حتی در خود صفحه وب قابل مشاهده نباشد، بلکه بهعنوان یک عنصر موقتی فقط در لحظهای که سوءاستفاده اتفاق میافتد، ظاهر شود. این مسئله میتواند باعث شود کاربر فکر کند که وبسایت همچنان امن است، در حالی که در واقع از نظر امنیتی به خطر افتاده است. کاربران ممکن است قربانی این حملات شوند یا از طریق لینکهایی که مهاجمان به آنها ارسال کردهاند وارد صفحات مخرب شوند، یا به طور تصادفی به این صفحات آسیبدیده برخورد کنند. رفتارهای کد مخرب میتواند از یک مزاحمت ساده مانند نمایش تصویر غیرمنتظره گرفته تا اعمال خطرناکتری مانند هدایت کاربر به یک وبسایت مخرب یا دانلود فایلهای آلوده به سیستم کاربر باشد. در بدترین حالت، این حملات میتوانند برای سرقت اطلاعات حساس مانند نام کاربری و رمز عبور کاربران مورد استفاده قرار گیرند.
حملات XSS (Cross-Site Scripting) معمولاً به اندازه حملاتSQL Injection خطرناک به نظر نمیرسند، اما در واقع میتوانند پیامدهای بسیار جدیتری به همراه داشته باشند. شاید در ابتدا توانایی اجرای کد JavaScript در یک صفحه وب چندان تهدیدآمیز به نظر نرسد، زیرا بیشتر مرورگرهای وب این کدها را در یک محیط کنترلشده اجرا میکنند که دسترسی محدودی به سیستمعامل و فایلهای کاربر دارند. اما زمانی که این کدهای مخرب به درستی استفاده شوند، میتوانند آسیبهای قابل توجهی وارد کنند.
ترکیب این قابلیتها با تکنیکهای مهندسی اجتماعی به مهاجمان این امکان را میدهد که حملات پیچیدهتری مانند سرقت کوکیها، planting trojans، keylogging و فیشینگ را اجرا کنند. آسیبپذیریهای XSS میتوانند به سرعت منجر به حملات جدیتری شوند. در نتیجه، این حملات میتوانند تهدیدی جدی برای امنیت کاربران و وبسایتها به شمار بیایند.
تاریخچه حملات Cross-site Scripting (XSS) به اواخر دهه ۱۹۹۰ برمیگردد. در سال ۱۹۹۹، تیم مرکز پاسخگویی به امنیت مایکروسافت (Microsoft Security Response Center) و تیم امنیتی مرورگر اینترنت اکسپلورر، دادههایی از حملات متعدد به وبسایتها جمعآوری کردند. این حملات عمدتاً شامل تزریق تگهای مخرب اسکریپت به صفحات HTML بودند. مهندسان مایکروسافت پس از تجزیه و تحلیل این آسیبپذیری، در سال ۲۰۰۰ نخستین گزارشهای مربوط به آن را منتشر کردند. این گزارشها که به طور مشترک با همکاری CERT تهیه شده بود، برای اولین بار این حمله را با نام “Cross-site Scripting” یا همان XSS معرفی کردند. XSS میتواند تهدیدی برای بسیاری از زبانهای برنامهنویسی باشد، از جمله Flash، ActiveX، JavaScript و VBScript. به ویژه زبان جاوا اسکریپت که به طور مداوم در صفحات وب اجرا میشود، هدف اصلی هکرها قرار میگیرد. این زبان به دلیل ارتباط نزدیک با اکثر مرورگرها، یکی از آسیبپذیرترین نقاط در برابر این نوع حملات است.
چندین نوع حمله XSS وجود دارد که هکرها میتوانند از آنها برای سوءاستفاده از آسیبپذیریهای وب استفاده کنند. برخی از رایجترین انواع این حملات شامل reflected XSS، stored XSS و DOM-based XSS هستند.
حمله Reflected XSS یکی از رایجترین و سادهترین انواع حملات XSS است. در این نوع حمله، بار آسیبزننده (payload) باید در یک درخواست ارسالی به سرور وب گنجانده شود. سپس این کد مخرب در پاسخ HTTP که به کاربر باز میگردد، اجرا میشود. به عبارت دیگر، هکر از طریق دستکاری ورودیهای کاربر(مثل پارامترهای URL یا فرمها) کدهای مخرب را به سرور ارسال کرده و این کدها در پاسخ سرور به کاربر نمایش داده میشوند. هکرها از این روش برای فریب قربانیان استفاده میکنند. آنها لینکهای مخرب یا ایمیلهای فیشینگ حاوی این درخواستهای آلوده را ارسال میکنند و قربانیان با کلیک کردن روی این لینکها، درخواست آلوده را به سرور ارسال کرده و کدهای مخرب را در صفحه وب خود مشاهده میکنند. این نوع حمله به دلیل عدم وجود اعتبارسنجی مناسب در سمت سرور، به راحتی میتواند برای سرقت اطلاعات حساس یا انجام حملات دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
مثالی از Reflected XSS:
فرض کنید به یک وبسایت مراجعه میکنید و در قسمت جستجوی آن عبارتی را وارد میکنید. این عبارت جستجو سپس در URL نمایش داده شده و مستقیماً روی صفحه وب نیز به کاربر نمایش داده میشود. اگر سایت به درستی ورودیها را بررسی نکرده و بدون اعتبارسنجی، عبارت وارد شده را نمایش دهد، یک مهاجم میتواند از این ضعف استفاده کند و یک URL دستکاریشده حاوی کد مخرب ارسال کند. برای مثال، یک URL به این شکل میتواند نمونهای از چنین حملهای باشد:
در صورتی که سایت مستقیماً مقدار q (در اینجا <script>alert(‘XSS!’);</script>) را بدون انجام بررسی لازم نمایش دهد، کد جاوااسکریپت درون آن اجرا میشود و یک پیام هشدار با عنوان “XSS!” به کاربر نمایش داده میشود. این فقط یک مثال ساده و بیضرر است، اما در واقعیت مهاجم میتواند از این آسیبپذیری برای دزدیدن اطلاعات حساس یا حتی تغییر در نحوه عملکرد وبسایت استفاده کند.
در حمله Stored cross-site scripting (XSS) مهاجم یک اسکریپت مخرب را بهطور دائمی در سرور ذخیره میکند. برخلاف حملات reflected XSS که فقط یک بار در زمانی که کاربر صفحهای را باز میکند اجرا میشوند، در حمله Stored scripting، اسکریپت بهطور دائم در سرور باقی میماند و هر بار که کاربر به وبسایت آلوده دسترسی پیدا کند، اجرا میشود.
مثالی از Stored XSS:
تصور کنید که در وبسایت شما یک بخش مرتبط با نظرات کاربران وجود دارد که تمامی نظرات را در یک پایگاه داده ذخیره میکند. حالا اگر یکی از کاربران متنی شامل کد زیر وارد کند:
و این کد بدون هیچگونه بررسی یا تدابیر امنیتی در پایگاه داده ذخیره شده و روی صفحه وب نمایش داده شود، هر بار که کاربری به صفحه مراجعه کند، کد اجرا میشود و پیامی با عنوان “XSS!” نمایش داده میشود. این فقط یک مثال ساده و بیضرر است، اما در دنیای واقعی، یک مهاجم میتواند از این آسیبپذیری برای دزدیدن اطلاعات حساس مانند کوکیها یا دادههای ورود کاربران استفاده کند.
حمله Document Object Model (DOM) نوعی حمله است که در آن مهاجم با دستکاری محتوای صفحات وب، کدهای مخرب را در مرورگر کاربر اجرا میکند. در این حمله، اسکریپتهای مخرب بهطور مستقیم درDOM مرورگر ذخیره میشوند و وقتی کاربر به صفحه آلوده دسترسی پیدا میکند، این کدها بهطور ناخواسته اجرا میشوند. این حمله برخلاف دیگر انواع حملات XSS، اسکریپت را ذخیره نکرده یا به سرور ارسال نمیکند. به عبارت دیگر، فقط مرورگر قربانی در معرض خطر قرار دارد. یکی از ویژگیهای این نوع از حملات، این است که این نوع آسیبپذیریها معمولاً پیچیدهتر از سایر حملات XSS هستند و درک و شناسایی آنها سختتر است. این موضوع باعث میشود که شناسایی و رفع این نوع آسیبپذیریها چالشبرانگیزتر باشد.
مثالی از DOM-based XSS:
فرض کنید شما یک تابع در جاوااسکریپت دارید که یک پیام را از URL میخواند و سپس آن را روی صفحه نمایش میدهد. در این حالت، پارامتر URL به نام msg به صورت ناامن وارد DOM میشود:
اگر یک مهاجم URL ای مانند این ایجاد کند:
کد جاوااسکریپت<script>alert(‘DOM XSS!’);</script> در صفحه ادغام میشود و به محض بارگذاری صفحه، پاپآپی با پیام “DOM XSS!” نمایش داده میشود. این اتفاق بدون اینکه دادهها به سرور برسند، رخ میدهد و تنها در داخل مرورگر انجام میشود.
جلوگیری از حملات XSS (Cross-Site Scripting) نیازمند ترکیبی از شیوههای کدنویسی امن، سیاستهای امنیتی دقیق و مکانیزمهای پیشگیرانه برای شناسایی تهدیدات است. در ادامه، چند استراتژی کاربردی برای کاهش خطر آسیبپذیریهای XSS آورده شده است: